15.- Kerexetaegia Iparrekoa

Monumentuaren tumulua kontserbatzen da soilik, bertako basalto-harriez osatua. Tumuluan zulo zabal bat ikus daiteke, 0,7 metroko sakonera duena.

Dimentsioak

Tumuluak 11-9 m-ko diametroa eta 0,8 m-ko altuera dauka.

Ikerketa lanak

J. M. Barandiaranek aurkitu zuen 1920an, eta urtebete geroago T. Aranzadik, J. M. Barandiaranek eta E. Egurenek indusi zuten. Orduz geroztik ez da beste indusketarik egin. Egitura eta materialak hainbat ikerketa-lanetan argitaratu dira: Aranzadi, Barandiaran eta Eguren (1922), J. M. Barandiaran (1953), J. Elósegui (1953), Gipuzkoako Karta Arkeologikoak (1982, 1990), J. M. Apellániz (1973).

aurkikuntzak

Indusketaren ondorioz hezurrezko lepoko bakar bat aurkitu zen, gaur egun galduta dagoena.

Nabarmentzekoa

Aurkitutako material arkeologikoa gutxi bada ere, lepokoak hezurra denboran zehar kontserbatu dela adierazten du, eta agian giza hezurren zatiak kontserbatu daitezke indusi gabeko lurretan. Hildakoak euren jantzi eta apaingarriekin batera ehortzen ziren dolmenetan, eta horregatik sarritan aurkitzen dira lepokoak.

Mota: Tumulua
Garaia: Kalkolitoa-Brontze Aroa (K. a. 3.200-1.500)
Udalerria: Bergara
Kokapena: Leiopago mendiko zabalgune batean, Bergara-Azkoitia mugatik gertu.